Για την ετυμολόγηση του ονόματος δεν έχουμε κάποια σαφή γνώμη, αλλά ενδέχεται να προέρχεται από το φαγητό κουρκούτι. Όσο για την καταγωγή και την προέλευσή της, είναι βέβαιο ότι είναι Βλάχικη και προέρχεται από τα Βλαχοχώρια της Πίνδου και πιθανόν από το χωριό Σαμαρίνα.
Κατά τους απογόνους της, στην περίοδο του Αλή Πασά των Ιωαννίνων, περί το τέλος του 18ου αιώνα, ή στις αρχές του 19ου με τις αλλεπάλληλες διώξεις από τους Τουρκαλβανούς, μαζί με άλλες οικογένειες, που εκείνες στάθμευσαν στην περιοχή των Γρεβενών, αυτή συνέχισε την πορεία της για να καταλήξει στη Νάουσα. Αλλά και εκεί δεν μπόρεσε να επιβιώσει για πολλά χρόνια και το 1822 που η Νάουσα καταστράφηκε από τους Τούρκους, η οικογένεια αυτή διασκορπίστηκε καταφεύγοντας στην περιοχή της Κοζάνης, σε τόπους που νόμιζε πως θα σωθεί. Ένας από τους πολλούς αδερφούς της οικογένειας ο Νικόλαος νεαρό παιδί τότε κατόρθωσε να φτάσει στην περιοχή της Πτολεμαΐδας όπου και συνελήφθη από τους Τούρκους. Με την επέμβαση όμως κάποιου ισχυρού κλεισουριώτη κατόρθωσε να απελευθερωθεί και να ακολουθήσει το σωτήρα του στο χωριό Κλεισούρα. Εκεί παρέμεινε λίγα χρόνια και μετά μετοίκησε στη γειτονική Βλάστη, εκεί παντρεύτηκε άγνωστο με πια, και παρέμεινε αρκετά χρόνια μέχρι περίπου το 1900. Ένας από τους γιους του, τον μοναδικό που γνωρίζουμε, γιατί ίσως να μην είχε άλλο γιο, ήρθε εδώ στα Νάματα και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Αυτός ήταν ο Γεώργιος, για το άτομο αυτό δεν έχουμε άλλα στοιχεία παρά μόνον γνωρίζουμε που είχε τρεις γιους: το Νικόλαο, τον Στέργιο και τον Κωνσταντίνο.
Ο πρώτος γιος του, ο Νικόλαος παντρεύτηκε τη Σουλτάνα, κόρη του Δημητρίου Λιάλιου από το χωριό μας και απόκτησαν τέσσερεις γιους και τρεις κόρες. Ο πρώτος απ’ τους γιους του ήταν ο Γεώργιος, δεύτερος ήταν ο Δημήτριος, τρίτος ο Μιχάλης και τέταρτος ο Ευθύμιος. Οι κόρες του ήταν: η Σοφία, η Ειρήνη και η Ελένη. Η οικογένεια αυτή του Νικολάου Κουρκούτα μετοίκησε οριστικά στην Κοζάνη το έτος 1948 και εκεί ζουν όλοι οι απόγονοί της, χωρίς βέβαια να χάσουν την επαφή τους με το χωριό μας, στο οποίο διατηρούν ένα μεγάλο οικόπεδο στην απάνω άκρη του χωριού, με το καλοδιατηρημένο πατρικό τους σπίτι, αλλά και ένα δεύτερο που κτίστηκε πρόσφατα από τον Ευθύμιο. Το επώνυμο του Κουρκούτα το συναντούμε και στο χωριό Κρανίδια της Κοζάνης, όπου εκεί κατέφυγε ένας ακόμα αδερφός Κουρκούτα μετά την καταστροφή της Νάουσας.
Οι υπόλοιποι δύο αδερφοί του Νικολάου Κουρκούτα εγκατέλειψαν το χωριό πριν το 1940 και έκτοτε έχασαν και την επαφή τους με αυτό. Ο μεν Κώστας είχε σύζυγο, κόρη του Γεωργίου Γκάτσου (Ζάμπου) και οι απόγονοί του είναι εγκατεστημένοι στο χωριό Σκήτη της Κοζάνης. Ο Στέργιος είχε σύζυγο την Θωμαή Διαμάντη και μια του κόρη, η Μαργαρίτα παρέμεινε εδώ στο χωριό γιατί παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Μητράκο.
Οι υπόλοιποι της οικογενείας Στέργιου Κουρκούτα ζουν στην περιοχή Λαγκαδά Θεσσαλονίκης.