Η οικογένεια Τσιάρα, σύμφωνα με τις αφηγήσεις των μεγαλυτέρων μας αλλά και από το επώνυμο τους, στη Βλάχικη γλώσσα σημαίνει κηροποιός, δηλαδή αυτός που κάνει κεριά, και ως εκ τούτου αναμφισβήτητα η παραπάνω οικογένεια είναι Βλάχικης καταγωγής, η οποία προέρχεται από την περιοχή του Γράμμου μέχρι τη Μοσχόπολη. Με τα γεγονότα της περιόδου 1769 αναγκάστηκε και αυτή όπως πολλές άλλες να καταφύγει νοτιότερα και ύστερα από μια ολιγόχρονη περιπέτεια να καταλήξει στην περιοχή της ανατολικής Πίνδου όπου βρήκε κατάλληλα βοσκοτόπια, γιατί ήταν αποκλειστικά κτηνοτροφική οικογένεια. Εκεί παρέμεινε για αρκετά χρόνια περί τα 40 μετακινούμενη πάντα αλλάζοντας βοσκοτόπια. Αλλού το χειμώνα και αλλού το καλοκαίρι, μέχρι κάποια χρονιά γύρω στα 1830 εξανα-γκάζεται και πάλι να εγκαταλείψει αυτόν τον τόπο και να καταφύγει σε νέα κρησφύγετα που νόμισε πως της πρόσφεραν τούτο το μικρό χωριό μας Νάματα. Από το 1830 τη βλέπουμε εγκατεστημένη εδώ, και τα πολλά αδέρφια κτίζουν μεγάλο διώροφο σπίτι το οποίο σωζόταν μέχρι και το 1970, οπότε την περίοδο αυτή κατεδαφίζεται και η θέση του σήμερα είναι αυλόγυρος των τριών καινούργιων σπιτιών που κτίσανε απόγονοι της παραπάνω οικογένειας. Ο πρώτος Τσιάρας που ήρθε στα Νάματα με τη μεγάλη του οικογένεια ήταν ο Αθανάσιος, και, απ’ ότι μας άφησε η προφορική παράδοση, γνωρί-ζουμε πέντε παιδιά του, πρέπει όμως να είχε και ακόμα δύο τα οποία μετοίκησαν στη Βλάστη και από εκεί στην Πτολεμαΐδα και Αμύνταιο όπου υπάρχουν μέχρι σήμερα απόγονοι των.

Ας εξετάσουμε όμως τα τρία αδέρφια που παρέμειναν στο χωριό, δεν γνωρίζουμε τη σειρά γεννήσεώς τους, αλλά θα τους εξετάσουμε όπως τύχει. Ας πάρουμε πρώτα τις δύο κόρες: η μία παντρεύτηκε το Χρήστο Λιάλιο, πατέρα του Δημητρίου Λιάλιου (Μιμιλή) και η άλλη το Γιάννη Σιλιάφη, πατέρα του Κωνσταντίνου και παππού των αδερφών Ιωάννη, Άγγελου και Χριστόφορου. Ένας από τους τρεις γιούς του Αθανασίου ήταν ο Κώστας, είχε δύο παιδιά το Δημήτριο (Λιόντο), και τον Αθανάσιο πατέρας του Μπάκαλη. Ο Δημήτριος (Λιόντος) είχε σύζυγο κάποια Μαρίκα ονομαζόμενη, χωρίς να γνωρίζουμε το γένος της.

Παιδιά του παραπάνω ζευγαριού ήταν τα παρακάτω. Πρώτος ήταν ο Γιάννης που έφυγε πολύ μικρός από το χωριό και εγκαταστάθηκε στη Δράμα και εκεί ζουν οι από-γονοί του μέχρι σήμερα. Δεύτερος ήταν ο Γεώργιος (Γούλιας) σύζυγος του ήταν η Καλλιρόη Κίκη από τη Βλάστη, και τα παιδιά τους είναι η Ελένη, η Μαρίκα, ο Δημήτριος, η Βιργινία, ο Κώστας, ο Αθανάσιος και η Τασούλα. Τρίτος ήταν ο Νικόλαος (Κουλού-σιας) με σύζυγο την Αγλαΐα Σοφολόγη, και παιδιά τους η Δέσπω, η Μαριάνθη, ο Αθανάσιος, ο Δημήτριος και ο Γιάννης. Ακολουθεί η Ελένη που ήταν σύζυγος του Κων/νου Διαμάντη (Τσίπα) και μετά η Θωμαή σύζυγος του Νικολάου Παράσχου.

Στη συνέχεια είναι ο Κώστας με σύζυγο τη Στεργιανή Μ. Μάρτου και τα παιδιά τους η Σταυρούλα, Μαρίκα και Πηνελόπη δίδυμες, ο Δημήτριος, ο Μάρκος και ο Γεώργιος. Έβδομη είναι η Ειρήνη που είχε σύζυγο τον Δημήτριο Α. Μπαρτζώκα, και τελευταίος είναι ο Αθανάσιος (Νάτσιος) σώγαμπρος στο Θεόδωρο Κόκορα με σύζυγο την Ειρήνη και έχουν πέντε παιδιά, τη Μαλαματή, το Θεόδωρο, το Δημήτριο, το Γεώργιο και τον Αναστάσιο. Εδώ κλείνει η οικογένεια του Δημητρίου και της Μαρίας Τσιάρα, και πάμε στο άλλο παιδί του Κώστα Τσιάρα, τον Αθανάσιο που γεννήθηκε το 1870 και η σύζυγός του ήταν κάποια Καλλιόπη με άγνωστα τα υπόλοιπα στοιχεία. Απέκτησαν ένα αγόρι τον Κωνσταντίνο (Κωτούλια) και σύζυγος του ήταν η Στεργιανή Φαρμακιώτη από τη Βλάστη. Άτεκνοι υιοθέτησαν όμως ένα παιδί το Νικόλαο γιό του Αθανασίου Λιάλιου. Είχε και μια κόρη η οποία είχε σύζυγο τον Τουσιάκη – Τζουμάκη από τη Βλάστη. Ο Αθανάσιος παντρεύτηκε και δεύτερη φορά, όταν η πρώτη του σύζυγος πέθανε νέα, αυτή τη φορά η σύζυγος του ήταν από το Σισάνι και με αυτή απέκτησε άλλα τρία παιδιά, το Στέργιο, το Θεόδωρο και την Ευθαλία.

Ο Κώστας Τσιάρας, εκτός τον Δημήτριο (Λιόντο) και Θανάση, είχε και μια κόρη την Καλλίνω την οποία πάντρεψε στο Εμπόριο Πτολεμαΐδας με τον Νικόλαο Βλάχο και εκεί ζουν πολλοί απόγονοί τους. Άλλο ένα παιδί του Αθανασίου Τσιάρα του πρώτου της οικογένειας ήταν κάποιος που το όνομά του αγνοούμε, γνωρίζουμε βέβαια ένα γιο του, τον Αθανάσιο, ο οποίος είχε δύο κόρες, τη Μαρία και τη Ζωή. Η Ζωή ήταν η πρώτη σύζυγος του Γεωργίου Γκάτσου, και η Μαρία ήταν σύζυγος του Κώστα Μάρτου που ήρθε σώγαμπρος στον Αθανάσιο Τσιάρα. Ο τρίτος γιος του Αθανάσιου Τσιάρα αρχηγού της οικογένειας ήταν ο Γιάννης και είχε τρεις γιους. Πρώτος πρέπει να ήταν ο Αθανά-σιος που έφυγε πολύ μικρός από το χωριό και εγκαταστάθηκε στη Δράμα και εκεί ζουν οι απόγονοί του. Δεύτερο παιδί του Ιωάννη Τσιάρα ήταν ο Νικόλαος (Φλώρος) και η σύζυγός του μας είναι άγνωστη. Είχαν τρεις γιους, πρώτος ήταν ο Ιωάννης (Νάκος), είχε σύζυγο τη Γλυκερία Ζησάκου και απόκτησαν πέντε παιδιά, το Νικόλαο (Κουλούσια), το Ζήση, τον Αθανάσιο, το Γεώργιο και τον Απόστολο. Δεύτερος γιος του Νικολάου ήταν ο Μιχάλης (Μιχαλιόρας) και είχε δύο παιδιά, το Νικόλαο και το Θεόδωρο. Σύζυγος του Μιχάλη ήταν η Μαρία Θ. Κόκορα.

Ο τρίτος γιος του Νικολάου ήταν ο Σταμούλης και είχε σύζυγο την Αναστασία Χαλδούπη, και παιδιά τους ο Νικόλαος και η Ειρήνη. Τρίτο παιδί του Ιωάννη ήταν ο Από-στολος, σύζυγος του ήταν η Καλλύνω Μητράκου και απέκτησαν ένα παιδί, το Γιάννη (Καραγιάννη) και αμέσως μετά τη γέννα του γιου του Γιάννη, ο Απόστολος πέθανε και η γυναίκα του Καλλύνω ξαναπαντρεύτηκε τον Στέργιο Γουναρά. 

Ο μοναδικός γιος του Απόστολου Τσιάρα, ο Γιάννης (Καραγιάννης) παντρεύτηκε τη Βασιλική, μοναχοπαίδι του ζεύγους Γ. Χαλδούπη και πήγε σώγαμπρος στην παραπάνω οικογένεια Χαλδούπη. Το ζευγάρι αυτό, Γιάννης και Βασιλική, απέκτησαν επτά παιδιά: την Καλλύνω, σύζυγο Ι. Σιλιάφη, το Γεώργιο που πέθανε νέος, τη Γεωργία με σύζυγο το Γιάννη Γκάτσο, τον Απόστολο με σύζυγο την Ελένη, το Νικόλαο με σύζυγο τη Σουλτάνα Κολοβέτσιου, την Ελισάβετ, σύζυγο Δ. Τρέμα από την Εράτυρα και το Γεώργιο που δεν παντρεύτηκε. 

Η οικογένεια Τσιάρα αριθμεί γύρω στις τριάντα οικογένειες και τα μέλη των παραπάνω οικογενειών ξεπερνούν τα εκατό και είναι μια από τις μεγαλύτερες του χωριού και ζουν στη ναματιανή διασπορά Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, Δράμα, Πτολεμαΐδα, μεγάλη Βόλβη και αλλού.

 ΠΙΣΩ