H οικογένεια Μόζα είναι μια από τις πιο παλιές στο χωριό με άγνωστη προέλευση, αλλά και δεν αναφέρεται στην ομάδα των αγοραστών του χωριού. Το σπίτι όμως που κατοικούσε ήταν ένα από τα πιο παλιά του χωριού που κτίστηκε πριν το 1800, σήμερα βέβαια δεν υπάρχει, γιατί καταστράφηκε το 1943 από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, που ως τότε κατοικούνταν.
Οι πρώτοι της παραπάνω οικογένειας που γνωρίζουμε, είναι οι δυο αδερφοί Δημήτριος και Νικόλαος που γεννήθηκαν πριν το 1840. Ο πρώτος αδελφός ήταν ο Δημήτριος, για τη σύζυγό του δεν έχουμε καμιά μαρτυρία από πού ήταν, και πως την έλεγαν. Τα παιδιά που απέκτησαν ήταν δύο, ο Στέργιος και ο Νικόλαος, στα μητρώα της κοινότητας αναφέρεται και ένας τρίτος ονομαζόμενος Αθανάσιος τον οποίο όχι μόνο δεν γνωρίζουμε αλλά ούτε και από τους μεγαλύτερους μας ακούσαμε κάτι γι’ αυτόν, ίσως να πέθανε πολύ μικρός. Εδώ θα εξιστορήσουμε πρώτα για το Νικόλαο γιό του Δημητρίου που πρέπει να ήταν και ο μεγαλύτερος. Ήταν παντρεμένος με την Αγνή Ράδου από το γειτονικό χωριό Πελεκάνος και θυμάμαι τρία παιδιά τους, τη Μαρίτσα, το Σωτήρη και την Αναστασία. Ο Σωτήρης πέθανε σε ηλικία 15 χρόνων και οι δυο αδερφές του εγκατέλειψαν το χωριό γύρω στα 1940 και πρέπει οι ίδιες και οι απόγονοί τους να ζουν κοντά σε κάποιο χωριό του Σωχού Λαγκαδά. Ο δεύτερος αδερφός ο Στέργιος, γιος του Δημητρίου, είχε σύζυγο του την Ασπασία Τσιό από τη Βλάστη, απέκτησαν τρία παιδιά το Δημήτριο που οι απόγονοί του ζουν στην περιοχή της Αλεξάνδρειας, τον Ιωάννη που οι απόγονοί του ζουν στην Κοζάνη, και τη Δέσπω που έχει πεθάνει με τους απογόνους της στην Αλεξάνδρεια.
Ο δεύτερος αδερφός των δύο πρώτων Μοζαίων που ήταν ο Νικόλαος που και αυτού τη σύζυγο δεν γνωρίζουμε, είχαν πολλά παιδιά, αγόρια που εκτός τον Αθανάσιο (Γκανάτσιο) οι άλλοι εγκατέλειψαν το χωριό πριν το 1930 και εγκαταστάθηκαν πρώτα στη Βλάστη και στη συνέχεια στην Πτολεμαΐδα και γνωρίζουμε μόνον τα ονόματά των, που είναι ο Στέργιος, ο Γιάννης, ο Δημήτριος, ο Αναστάσιος, ο Γεώργιος και ο Μιχάλης. Είχαν και μία αδερφή τη Μαριγούλα σύζυγο Ι. Κρεμμύδα. Ο Αθανάσιος που ήταν ο πέμπτος αδερφός των παραπάνω αδερφών Μόζα ήταν ο μοναδικός που παρέμεινε στο χωριό μέχρι το 1950. Ήταν παντρεμένος με τη Γιαννούλα Χρ. Πατσίκα για δεύτερη φορά -πρώτα είχε κόρη του ιερέα Σ. Παπαστέργιο και είχαν και μια κόρη- με τη Γιαννούλα απέκτησε το Νικόλαο και τη Χρυσάνθη. Η σύζυγος του ήταν τρίτη φορά παντρεμένη, ο πρώτος της σύζυγος ήταν ο Στέργιος (Τέγος) Μητράκος που τον αναφέρουμε στην οικογένεια Γούλα, και ο δεύτερος ήταν κάποιος Κακαφίκας από τα χωριά των Γρεβενών, και είχαν μια κόρη την Αθανασία, που παντρεύτηκε το Χρήστο Λούπα από την Κλεισούρα Καστοριάς. Οι απόγονοι της παραπάνω οικογένειας Νικ. Μόζα είναι διασκορπισμένη σε όλη τη Μακεδονία σε περισσότερες από είκοσι οικογένειες.